Kaartjes bestaan in allerlei vormen en om allerlei redenen. Zelf nu nog in het ‘digitale’ tijdperk. En als papierliefhebber word ik daar blij van. Ansichtkaarten, een ‘u was niet thuis’ kaartje van de postbode, het kaartje van de glazenwasser als bewijs dat de ramen weer schoon zijn, visitekaartjes en winkelkaartjes. Het zijn (kleine) berichten van goede vrienden, grote bedrijven, dienstverleners en nieuwe bekenden.

Houdbaarheid

Om niet te verzanden in alle kaartjes, is een gooi naar de papierbak noodzakelijk. Een kaartje van een vriendin gaat na een jaar of twee – met een kus – de oud papiervak in (sorry). Visitekaartjes wachten geduldig in een la totdat ik ze niet meer herken. De postbode en ramenlapper worden bedankt voor gedane zaken en hun kaartjes zwerven nog een tijdje doelloos in het rond. De kledingkaartjes bewaar ik nog een tijdje. Soms ligt zo’n kaartje te verstoffen terwijl het kledingstuk – waar het ooit aan vast zat – weer gerecycled is.

Nieuw

Ik vind het toch altijd weer een dingetje om een kledingstuk van het winkelkaartje te ontdoen. Het is net alsof het doorknippen van het touwtje, het nieuwe truitje of broek, minder nieuw maakt. En mocht het dragen ervan toch nog tegenvallen, dan is de aankoop niet meer terug te draaien. Ik heb weleens als een soort meestervervalser met veel knip- en plakwerk een winkelkaartje weer herbevestigd aan een ongedragen miskoop.

Het prettigst zijn de kledingkaartjes die met een veiligheidsspeld zijn bevestigd. Het kaartje is dan wel uiteindelijk artikelloos, maar niet verminkt. Het is minder ingrijpend om de speld los te maken dan het touwtje of zo’n plastic dingetje door te knippen. Dat laatste springt dan net als bij bet knippen van teennagels onvindbaar weg (en na een paar dagen sta je er weer boven op).

Mooi

Er zitten ook zulke mooie kledingkaartjes tussen. Een paar voorbeelden van kaartjes die in de afgelopen weken in huis kwamen:

Didi  Het kaartje is gemaakt van stevig karton en voelt fijn aan. Wat ik mooi vind aan dit kaartje is dat er rondom een rode draad gestikt is. Een plastic rondje maakt een lus van het koordje waarmee het kaartje aan kleding bevestigd is. Er moet dus helaas geknipt worden. Verder vind ik het jammer dat achterop het kledingkaartje een prijsje geplakt zit. Zo’n prijsstickertje die je overal tegenkomt, een beetje saai en zakelijk.

Pip studio Wat een mooi hip merk. Kussens, vaasjes, tassen en servies ondergedompeld in motieven en tierlantijnen. Het kaartje heeft op de achterkant weer zo’n een lelijke prijssticker maar de voorkant ervan is een sprookje. Goudomrand met het merk en logo in mooie letters erop. En het touwtje helemaal zoals ik het wil met veiligheidsspeld. Zei ik touwtje? Ik bedoel een rood wit gestreept lintje. Je zou het bijna als medaille kunnen opspelden.

Als laatste (want anders komt er geen eind aan) nog het kaartje van Red Button, een broekenmerk.

Red Button Geen prijsjes te zien op dit kaartje, daarvoor is een ander labeltje wat ik meteen heb weggegooid. Op het kaartje staat het logo in blauw glanzende letters, met stiksels en nog een extraatje: een semi-transparant papieren zakje met de reserve knoop. Daarop staat de tekst ‘we love to see you smile’. Hoe kun je zoiets weggooien? En oh ja, aan het touwtje zitten ook nog drie kraaltjes en je hoeft het niet te knippen, het is een lus wat makkelijk los te schuiven is. Wat fijn! (En de broek zit ook goed).

Visitekaartjes

Een mooi goed kledingkaartje is als een visitekaartje die je wilt bewaren. Het laat een indruk achter en je weet van wie/wat het is. Grappig genoeg is een van mijn favoriete gekregen en bewaarde visitekaartjes er eentje van een imago- en kledingadviseur, Anneke Dercksen (ook een leuke site). Haar visitekaartje is als een kledingkaartje ontworpen met mooie plaatjes, een semi transparant papiertje en niet te vergeten: een blauw touwtje!